چه تحقیقاتی برای درمان موثر کودک من وجود دارد؟
چگونه این درمان به کودک من کمک خواهد کرد؟
چگونه پیشرفت کودک من ارزیابی میشود؟
چگونه این برنامه بر اساس پیشرفت فرزند من تنظیم میشود؟
هر چند مدت یکبار ارزیابی میشود و واحد اندازهگیری آن چیست؟
به طور کلی درمان ASD را میتوان به سه دسته مدلهای کلی و فراگیر طبقهبندی کرد.
- روشهای کاربردی تحلیل رفتار: مانند تحلیل رفتار کاربردی ABA و تایید رفتارهای مثبت
- روشهای رشد اجتماعی
- درمانهای شناختی و جامع رفتار رشد طبیعی یا ترکیبی از این روشها
تحلیل کاربردی رفتار (ABA)
تحلیل کاربردی رفتار، علم رفتار انسان است. این تحلیل روندی از اعمال درمانها به صورت سیستماتیک برای بهبود به رفتارهای مهم اجتماعی است. تحلیل کاربردی رفتار از اصول یادگیری استفاده میکند:
- تقویت افزایش رفتار
- تعمیم رفتارهای آموخته شده
- کاهش رفتارهای نامطلوب
یکی از ویژگیهای اصلی (ABA) توجه درمانها و برنامهها به نتایج مثبت آن برای یادگیرنده است. که شامل شکل دادن، وصل کردن، یا ربط دادن یا آموزش دادن به صورت مجزا و شخصی به کار گرفته میشود.
کمک رفتارهای مثبت (PBS)
مجموعهای از استراتژیهای مبتنی بر تحقیقات است که هدف آن افزایش کیفیت زندگی و کاهش مشکلات رفتاری کودک با آموزش مهارتهای جدید و ایجاد.
تغییرات در محیط زندگی فرد میباشد. روش PBS میتواند توسط گروه گستردهای از ارائهدهندگان خدمات انجام شود. این روش ترکیبی از اطلاعات مربوط به رفتارهای اجتماعی و علوم زیست پزشکی است. برای کاهش رفتارها و بهبود کیفیت زندگی استفاده میشود. یک درمان پیشگیرانه، آموزش دهنده و تقویت بنیان است و در تمام زمینهها به بهبود رفتار شخصی کمک میکند به طوری که رفتار موثر، مداوم و پایدار گردد.
روش اجتماعی واقعگرایانه و فعال (DSP)
روشهای رشد اجتماعی عملگرا (DSP) بر پایه اصول رشد معمولی و این که چگونه یک کودک معمولی تعامل را میآموزد بنا شده است و تاکید بر ایجاد و خود انگیزش در ارتباطات و دنبال کردن نقطه توجه و انگیزه کودک دارد. هدف این روش بهبود توانایی کودک در ایجاد روابط مثبت و موثر با سایر مردم است و بر آموزش مهارتهای کاربردی مداوم و متوالی مناسب رشد تاکید دارد. روال اجتماعی طبیعی آموزش داده میشود و شدت آن بر حسب مقدار مشارکت فعال کودک و نه تعداد ساعت درمان سنجیده میشود.
طرح درمان رفتاری (BPI)
BPI یک برنامه انفرادی است که اهداف تعیین شده برای یک کودک خاص در مسائلی که کودک نیاز به درمان دارد تاکید میکند. این طرح معمولا به وسیله یک تحلیلگر و مشاور رفتاری با همکاری خانواده تهیه میشود و باید شامل نظرات متخصصین دیگری که جزو تیم کودک هستند مانند آسیب شناس گفتار و زبان و کار درمان متخصصین تیم یک برنامه درمانی که اهداف خاصی در آن تعیین شده و راههای رسیدن به این اهداف را مشخص میکنند و یک روند برای بررسی و به روز کردن اهداف به طور منظم در آن وجود دارد را ارائه میکنند.
درمانهای موثر و مناسب را برای کودک شناسایی میکند و یک راهنمایی تهیه میشود که نشان میدهد کودک اکنون در چه مرحلهای است و به کجا میخواهد برسد. یک نقشه راه که نحوهی درمان را بر مبنای بررسی منظم برنامه کودک و سنجش و پیشرفت کودک مشخص میکند. مشارکت والدین در برنامهریزی، بازبینی، به طور منظم در روند کار مهم است.
برنامه درمان رفتاری (BPI) باید:
استفاده از روشهای تعمیم و حفظ مهارتهای کسب شده در محیطهای مختلف و اطمینان یافتن از اینکه این روشها به طور منظم مورد توجه، نظارت و بازبینی هستند.
در چهارچوب روشهای بهتر انجام شود.
بر اساس برنامهی رشدی: در تمام زمینههای رشد ( مهارتهای اجتماعی ارتباطی، عاطفی، بازیف حسی حرکتی و داشتن یک زندگی مستقل ).
شناسایی هدفهای اختصاصی.
شناسایی روشهای آموزشی خاصی برای رسیدن به هر یک از اهداف.
استفاده از جمعآوری اطلاعات برای پیشرفت کودک و در صورت نیاز، اصلاح برنامهی کودک.
استفاده از یک رویکرد کاربردی برای اصلاح رفتارهای چالش برانگیز.
شناسایی اعضای تیم و مسئولیت آنها.
تعیین تاریخ بازبینیهای منظم و به روز کردن برنامه بر اساس نیازهای فردی کودک ( کودکی ممکن است نیاز به بازبینی ماهانه داشته باشد.)